Polega na zaśnięciu świadomym, a właściwie o pozostanie na cienkiej granicy pomiędzy snem a czuwaniem. Należy położyć się w wygodnym miejscu, albo w fotelu, zamknąć oczy oraz rozpocząć ćwiczenia relaksacyjne. Jest to medytacja, przy jednoczesnym trzymaniu w dłoni łyżeczki od herbaty tak, by jej ewentualne upuszczenie powodowało dość znaczny hałas. Praktykując właściwie medytację, z intencją poddania się do pewnego stopnia ogarniającej senności, zbliżymy się do granicy stanów świadomości, gdzie występują hipnagogia.
Na początku, u większości ludzi, pojawiają się delikatne błyski światła i kolorowe chmury, widziane pod zamkniętymi powiekami. Drugi, głębszy stopień hipnagogii obejmuje wizje twarzy, postaci, krajobrazów, wrażenia unoszenia się, dryfowana, obracania się itd. Na jeszcze głębszym poziomie występuje tzw. autosymbolizm i sny hipnagogiczne z bezpośrednim udziałem śniącego. Ten ostatni etap wykazuje duże podobieństwo z przeżyciami „poza ciałem” i świadomymi snami. Gdybyśmy podczas ćwiczenia nieopatrznie przekroczyli cienką granicę snu i zasnęli, tracąc świadomość, rozluźnienie mięśni dłoni spowoduje wypadnięcie łyżeczki od herbaty i hałas, który przywróci nam przytomność.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz