Jak medytować?

Najprostszym wstępem do medytacji jest spróbowanie doznania, odczucia własnego ciała. Kiedy skupimy bez napięcia swoją uwagę na ciele, zauważymy, że ciało się rozluźnia. To pierwszy etap medytacji, jak gdyby wstęp do niej. Zawiera jednak w sobie wszystkie najważniejsze elementy właściwej medytacji.

Po pierwsze - poddanie.
Nie starajmy się robić czegokolwiek. Na początku medytacji możemy zadeklarować wewnętrznie poddanie swojej woli, oddanie się Bogu, Duchowi albo Jaźni. Możemy powiedzieć: "teraz niech się dzieje Twoja wola, cokolwiek miałoby to być. Ja nie wiem, co się zdarzy, ale wiem, że będzie to służyć Dobru. Niczego nie oczekuję i wszystko przyjmę. Ja niczym nie kieruję".

Po drugie - obserwacja bez reakcji.
Będąc przebudzeni, rejestrujemy wszystkie doznania i wrażenia z ciała, nie oceniając ich. Pozwalamy im być takimi, jakie są i zmieniać się tak, jak chcą. Puszczając kontrolę, zachowujemy przytomność. Zauważamy, jak świadomość błądzi po całym ciele, jak wraca do oddechu jako jednego z silniejszych doznań, zauważamy jak ciało rozluźnia się pod wpływem nieosądzającej uwagi i wydechu itd. Trwając w ten sposób, zauważymy, jak głęboko ciało potrafi się rozluźnić wtedy, gdy mu nie przeszkadzamy jakimiś technikami.

To jest wstęp do medytacji. Relaks jest jednym z podstawowych warunków codziennej medytacji. Metod osiągnięcia medytacji jest bardzo wiele i każdy może dobrać sobie najodpowiedniejszą. Polecam dobry filmik na ten temat:

Czym jest medytacja?

• Medytacja pozwala wejść świadomie, przytomnie w odmienne stany świadomości. W stanach tych mózg ludzki funkcjonuje w nieco odmienny sposób, zmieniają się jego warunki fizjologiczne.

• Medytacja ma wpływ na naszą podświadomość, oczyszcza ją i pozwala na wprowadzenie odpowiednich programów.

• Medytacja dość blisko związana jest z uruchamianiem naturalnych paranormalnych możliwości człowieka, szczególnie z uzdrawianiem.

• W medytacji pojawiają się stany poczucia jedności z kosmosem, z rzeczywistością, z wszystkimi istotami, z całym światem i z Bogiem. Pojawiają się ekstazy błogości i miłości oraz przeżycia pustki, która ma w sobie cały potencjał rzeczywistości, i inne stany świadomości, o których bardzo trudno jest mówić, jako że przekraczają one daleko umysł, myślenie i język, którym się teraz posługujemy.

• Medytacja jest zwróceniem się do środka, odwróceniem uwagi od świata zewnętrznego.
  Medytacja otwiera więc przed nami drogę nieskończoności!

• Efektem praktyki medytacyjnej jest poprawa zdrowia, zmienione odczuwanie ciała, większa wrażliwość zmysłów i pojawienie się nieznanych odczuć energetycznych.

• Mogą nam zacząć się zdarzać doświadczenia jasnowidzenia, jasnosłyszenia, widzenia przyszłości i przeszłości, możemy odkryć w sobie umiejętności leczenia poprzez dotyk i poprzez modlitwę, na odległość.
   

Dziennik snów

Oto podstawowe wskazówki prowadzenia dziennika snów:

1. Kiedy kładziesz się spać, zapisz dzisiejszą datę i godzinę położenia się do łóżka oraz datę jutrzejszą, pod którą zapiszesz sen i godzinę obudzenia się. Połóż dziennik i długopis obok łóżka lub pod poduszką i zasypiając powiedz do siebie: „chcę pamiętać moje sny i będę pamiętać moje sny”. Powinieneś mieć również w pobliżu jakieś źródło światła ()lampkę nocną, latarkę) na wypadek, gdybyś się obudził w środku nocy.
   
2. Natychmiast po obudzeniu nie otwieraj oczu, nie poruszaj się, lecz przypomnij sobie sen w kilku punktach. Natychmiast potem go zapisz. Zwróć szczególną uwagę na dialogi, które postaraj się zapisać dosłownie. Później zapisz godzinę przebudzenia. Jeżeli sen ci umknął, spróbuj położyć się w takiej pozycji ciała, w której nastąpiło przebudzenie. To czasami pomaga w przypomnieniu sobie snu.
   
3. Jeżeli nic nie możesz sobie przypomnieć, spróbuj skorzystać z listy elementów snu:

• nastroje (pozostałe ze snu emocje),
• ludzie (rodzina/przyjaciele/kochankowie/współpracownicy/znakomitości/obcy),
• czynności (specjalne zainteresowania lub zamiary/praca/sytuacje),
• części ciała,
• pozycje ciała/ruchy,
• uczucia/wrażenia,
• miejsca (obecny lub poprzedni dom/sąsiedztwo/inne kraje),
• zwierzęta/rośliny/minerały,
• żywioły (woda/ziemia/powietrze/ogień),
• kolory,
• kształty,
• dźwięki,
• smaki,
• zapachy,
• litery alfabetu (skojarzenia z pierwszymi słowami).

Zapamiętywanie snów!

Przy pracy nad snami, bardzo ważne jest ich zapamiętywanie. Sposób na przywołanie dobrej pamięci jest dosyć prosty:

• natychmiast po obudzeniu, jeszcze przed otwarciem oczu, nastaw się na przypomnienie sobie snu,
• skup się na jakimś pojedynczym incydencie i postaraj się zapamiętać jak najwięcej szczegółów z nim związanych
• nie wysilaj się, by przypomnieć sobie więcej
• zapisz to co pamiętasz w dzienniku snów

Jeżeli nie pamiętasz żadnego incydentu ze snu, zastanów się, o czym myślisz lub myślałeś przed chwilą i dlaczego o tym myślałeś. To może pomóc ci w odkryciu pamięci snu. Po przypomnieniu sobie i zanotowaniu snu zastanów się nad jego związkami z wydarzeniami realnego życia w przeszłości lub przyszłości. Od czasu do czasu powracaj do wcześniejszych snów i przeprowadzaj ich analizę pod kątem możliwości przewidywania przyszłości.

Jak wywołać sen proroczy?

Konkretne wskazówki na temat wywoływania snów proroczych podał Harold Horwood. Ujął on swoją metodę używania snów do typowania wygranych w wyścigach konnych w kilka punktów. Oto one:

1. Utrzymuj wiarę w to, że możesz mieć prorocze sny.
2. Wybierz wyścig co najmniej tydzień wcześniej.
3. Podziel konie na dwie listy i każdemu nadaj numer.
4. Każdej nocy czytaj listy, nie staraj się ich zapamiętywać, lecz powtarzaj sobie: „chcę wiedzieć, który z nich będzie zwycięzcą”.
5. Po przebudzeniu zapisuj sny, bez względu na ich treść.
6. Zanalizuj swój sen, starając się odszukać w nim jakieś wskazówki: początki słów, liczbę liter, pierwsza lub druga lista, miejsce na liście itp.
7. Powtarzaj eksperyment każdej nocy, zmieniając pozycje koni na listach i pomiędzy nimi w nadziei, że uda ci się odszukać wskazówkę i wytypować zwycięzcę.
8. Nie zniechęcaj się!

Techniki: część 2 HIPNAGOGIA

Polega na zaśnięciu świadomym, a właściwie o pozostanie na cienkiej granicy pomiędzy snem a czuwaniem. Należy położyć się w wygodnym miejscu, albo w fotelu, zamknąć oczy oraz rozpocząć ćwiczenia relaksacyjne. Jest to medytacja, przy jednoczesnym trzymaniu w dłoni łyżeczki od herbaty tak, by jej ewentualne upuszczenie powodowało dość znaczny hałas. Praktykując właściwie medytację, z intencją poddania się do pewnego stopnia ogarniającej senności, zbliżymy się do granicy stanów świadomości, gdzie występują hipnagogia.

Na początku, u większości ludzi, pojawiają się delikatne błyski światła i kolorowe chmury, widziane pod zamkniętymi powiekami. Drugi, głębszy stopień hipnagogii obejmuje wizje twarzy, postaci, krajobrazów, wrażenia unoszenia się, dryfowana, obracania się itd. Na jeszcze głębszym poziomie występuje tzw. autosymbolizm i sny hipnagogiczne z bezpośrednim udziałem śniącego. Ten ostatni etap wykazuje duże podobieństwo z przeżyciami „poza ciałem” i świadomymi snami. Gdybyśmy podczas ćwiczenia nieopatrznie przekroczyli cienką granicę snu i zasnęli, tracąc świadomość, rozluźnienie mięśni dłoni spowoduje wypadnięcie łyżeczki od herbaty i hałas, który przywróci nam przytomność.

Techniki: część 1 HIPNOZA

Aby wejść w lekki, a z czasem nawet głęboki trans, musimy na początku nauczyć się praktyki relaksu, czyli umiejętności rozluźniania ciała. Jedną z najbardziej skutecznych i najłatwiejszych metod jest relaks za pomocą taśm magnetofonowych z nagranymi sugestiami.

Do pobrania link poniżej:
https://www.dropbox.com/s/qungkn3h79uetd4/McKenna%20Paul%20-%20Zmie%C5%84%20swoje%20%C5%BCycie%207%20dni.mp3


Gdy już osiągniemy stan głębokiego relaksu, czyli lekkiego transu autohipnotycznego, możemy zasugerować swojemu umysłowi, że za chwilę zaśniemy i tematem naszego snu będzie, na przykład, odpowiedź na pytanie: „Które liczby wypadną w najbliższym losowaniu lotto?

Sen proroczy! Czy jest to możliwe?

Jeżeli możliwe jest jasnowidzenie, telepatia, przewidywanie przyszłości, uzdrawianie itp. cuda, to wszystko jest możliwe! Każdy człowiek ma w sobie ukryte możliwości. Wyniki badań mówią jedno: każdy człowiek przejawia, w mniejszym lub większym stopniu, zdolności paranormalne. Co więcej, zdolności te poddają się treningowi, można je doskonalić poprzez ćwiczenie!